ना लगाम ना बांध कसला मन आपले बेफाम |
जिव्हाळ्याचा स्पर्श होता एक नाते होते निर्माण ||
दुखावते हे नाजूक मन |
येता काही दुःखद क्षण ||
बाल्य, तारूण्य, वृध्दत्व असो वा असो कुठलाही काळ |
मन आपले असते विचारांची भन्नाट चाळ ||
साशंकता ही मनात वसते |
त्याने मन हे कायम फसते ||
तारुण्यात येतो ह्याला बहर |
फसवणूकीचा होतो कहर ||
स्मित करता कोणी परके आप्त ते ह्याला वाटे |
खरे आप्त माञ ह्याला परके होऊनी जाते ||
अवश्य करावे परके मन आपले |
पण पहावे जाते का ते नाते जपले ||
प्रेमात पडताना विचार करावा आपल्या मनाचा |
कारण ते तुटायला अवकाश ही नसतो क्षणाचा ||
जिव्हाळ्याचा स्पर्श होता एक नाते होते निर्माण ||
दुखावते हे नाजूक मन |
येता काही दुःखद क्षण ||
बाल्य, तारूण्य, वृध्दत्व असो वा असो कुठलाही काळ |
मन आपले असते विचारांची भन्नाट चाळ ||
साशंकता ही मनात वसते |
त्याने मन हे कायम फसते ||
तारुण्यात येतो ह्याला बहर |
फसवणूकीचा होतो कहर ||
स्मित करता कोणी परके आप्त ते ह्याला वाटे |
खरे आप्त माञ ह्याला परके होऊनी जाते ||
अवश्य करावे परके मन आपले |
पण पहावे जाते का ते नाते जपले ||
प्रेमात पडताना विचार करावा आपल्या मनाचा |
कारण ते तुटायला अवकाश ही नसतो क्षणाचा ||
-ॐकार
